Αυτό το βιβλίο κατέχει περίοπτη θέση στην βιβλιοθήκη μου και είναι ένα από τα αγαπημένα μου για πολλούς λόγους. Πρώτα από όλα είναι καθηλωτικό με όλη την σημασία της λέξης. Δεν υπάρχει περίπτωση να το αφήσεις από τα χέρια σου. Ο άμεσος τρόπος γραφής σε βάζει ψυχή και σώμα μέσα στην ιστορία. Νιώθεις να ζεις και εσύ, την ταπείνωση, τον εξευτελισμό και την αγριότητα που βιώνουν οι ηρωίδες, γεμίζοντάς σε οργή. Ταυτόχρονα υμνεί την αγνή φιλία και τα όμορφα συναισθήματα που μπορούν να γεννηθούν κάτω από τις πιο περίεργες συνθήκες. Απλά συγκλονιστικό, άγριο και γεμάτο αληθινά συναισθήματα.
Αμέτρητα τα φεγγάρια που λάμπουν πάνω στις στέγες της,
κι οι χίλιοι αστραφτεροί ήλιοι που κρύβονται πίσω από τους τοίχους της.
Αυτή είναι η Καμπούλ. Μέσα στους δρόμους της, δυο γυναίκες, η Μαριάμ και
η Λεϊλά. Αν και τις χωρίζουν αρκετά χρόνια και πολύ διαφορετικές ιδέες
για την αγάπη και την οικογένεια, τις φέρνει κοντά ο πόλεμος, η απώλεια
και η μοίρα. Καθώς έρχονται αντιμέτωπες με τους κινδύνους στην πόλη τους
αλλά και μέσα στο σπιτικό τους, η αρχική αντιπάθεια της μίας για την
άλλη μεταμορφώνεται σε μια μοναδική σχέση μητέρας-κόρης. Μια σχέση που
αποδεικνύει ότι η αγάπη μιας γυναίκας για την οικογένειά της μπορεί να
την οδηγήσει στην αυτοθυσία κι ότι, τελικά, η αγάπη ή η ανάμνηση της
αγάπης είναι το κλειδί για την επιβίωση.
Ένα συγκλονιστικό χρονικό των τριών τελευταίων δεκαετιών του Αφγανιστάν.
Ένα υπέροχο μυθιστόρημα για μια ανελέητη εποχή, μια μοναδική φιλία και
ένα μεγάλο έρωτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου