Τρίτη 5 Απριλίου 2016

Συνέντευξη από την συγγραφέα Μαρία Μαυρίδου Καλούδη.









Συστήστε μας με λίγα λόγια το νέο σας βιβλίο.
«Τα μυστικά του ανέμου»  είναι  ένα περιπετειώδες, κοινωνικό – αστυνομικό μυθιστόρημα, με μυστήριο, πλοκή και αγωνία, και με πρόσθετα στοιχεία τον ονειρικό κόσμο μυθικών εξωτικών, και την πανέμορφη και αδιάλειπτη φύση.

Οι ήρωες των βιβλίων σας έχουν προδιαγεγραμμένη πορεία την οποία γνωρίζετε και ακολουθείτε ως την τελευταία σελίδα ή υπάρχει πιθανότητα «αυτονόμησής» τους κατά τη διάρκεια συγγραφής του βιβλίου;
Ανάλογα. Με μία φαντασία που καλπάζει, όπως είναι η δική μου, είναι φορές που η αυτονόμησή των ηρώων επιβάλλεται.

Ποια είναι τα δικά σας όνειρα για το μέλλον, τόσο σε επαγγελματικό-καλλιτεχνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο;
Όπως κάθε λογοτέχνης, επιθυμώ να αφήσω πίσω μου, όσο γίνεται πιο πολλά έργα, άξια όμως, για τα οποία θα με θυμούνται με συμπάθεια. Να έχω αφήσει στις επόμενες γενιές το θετικό στίγμα μου.

Πως περνάτε το χρόνο σας όταν δεν ασχολείστε με τη συγγραφή βιβλίων;
Έχω πολλά να κάνω. Ασχολούμαι με τον κήπο μου, τα λουλούδια, τα λαχανικά, τα ζωάκια μου, και βεβαίως με την οικογένειά μου. Είμαι τυχερός άνθρωπος. Ο Θεός με ευλόγησε με τα αγαθά του.

Έχετε ήδη κάποιο επόμενο βιβλίο στο μυαλό σας;

Μόλις έχω τελειώσει ένα μυθολογικό παραμυθογράφημα, όπως το ονόμασα. Πρόκειται για μία περιπέτεια θαυμάτων και μυστηρίου, που διαδραματίζεται στον επινοημένο, μυθικό κόσμο των Ελλήνων. Στόχο έχω να ολοκληρώσω όσα έχω αφήσει ημιτελή, που είναι αρκετά.

Πως ξεκινήσατε να γράφετε το πρώτο σας βιβλίο;

Έγραφα από παιδί. Η αφορμή όμως να ξεκινήσω να εκδίδω αυτά που έγραφα, ήταν η συμμετοχή μου, και η βράβευσή μου, στην τελευταία εκπομπή  του Mega, «Να η ευκαιρία»  με το βιβλίο μου «Η Πρέσβειρα των χελιδονιών», που στη συνέχεια εκδόθηκε από τον οργανισμό Λιβάνη.


Πείτε μας για ένα βιβλίο που δεν έχετε γράψει εσείς και θα θέλατε να το είχατε γράψει.

«Η αγάπη άργησε μια μέρα»,  της Λιλή Ζωγράφου. Είναι ένα βιβλίο που με έχει συγκλονίσει. Θα σας πω ακόμα, ποιον θα ήθελα να φτάσω, λογοτεχνικά. Την Αλκυόνη Παπαδάκη, που έχω τιμή να λέω πως είναι πολύ καλή και αγαπημένη φίλη μου.

Όταν ήσασταν παιδί, ποιο βιβλίο είχατε αγαπήσει πολύ και ποιόν συγγραφέα;

Το «Χωρίς οικογένεια», του Έκτορα Μαλό. Θυμάμαι με είχε συνεπάρει η ιστορία του. Στα δώδεκά μου, μάλιστα, επηρεασμένη σαφώς, είχα γράψει κάτι ανάλογο, ή νόμιζα πως είχα γράψει. Το σίγουρο πάντως είναι, πως πολύ θα ήθελα να είχα τώρα, εκείνο, το ορνιθοσκαλισμένο τετράδιο, όπου επάνω το είχα γράψει.

Ποιος είναι ο ήρωας από τα βιβλία σας που αγαπάτε περισσότερο;

Ο Στέφανος, ένα αξιολάτρευτο παιδί με σύνδρομο Down, από το ιστορικό μου μυθιστόρημα «Στα χνάρια των Κομνηνών».  Είναι και άλλοι. Μπορώ να πω πως, σε κάθε βιβλίο μου υπάρχει και ένας ήρωας που αγαπώ περισσότερο. Δύσκολη ερώτηση.

Ελληνική λογοτεχνία, ελληνικά βιβλία. Πιστεύετε πως σήμερα υπάρχουν καλά ελληνικά λογοτεχνικά βιβλία, αξιόλογοι Έλληνες συγγραφείς; Ποια είναι η γνώμη σας;

Και βέβαια υπάρχουν. Τα βιβλία τους όμως ασφυκτιούν μέσα στην πληθώρα των εκδόσεων. Όμως, όπως το καταπλακωμένο από τα σκουπίδια, αγριολούλουδο βρίσκει διαφυγή και ανθίζει, διότι αυτός είναι ο προορισμός του, έτσι θα ξεχωρίζουν και τα αξιόλογα κείμενα των σοβαρών λογοτεχνών.







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου